ÒÓÐÅÖÊÈÉ ßÇÛÊ
77. TRABZON’A
Temel uçakla Trabzon'a gidecekmiş.
Oturmuş bir yere rastgele.
Asıl yer sahibi gelmiş:
"Beyfendi, burası benim yerim, kalkar mısınız?"
"Hayır."
"Beyefendi, burası benim yerim, kalkın."
"Hayır."
Yer sahibi gider hostese başvurur.
"Beyefendi, burası sizin yeriniz değil, kalkar mısınız lütfen?"
"Kalkmam."
Hostes çare bulamayınca kaptana başvurur.
Kaptan, Temel'in kulağına bir şey fısıldar ve Temel kalkar, arka tarafa oturur.
Herkes hayret etmiş, "biz bu kadar uğraştık kalkmadı acaba kaptan nasıl kaldırdı bunu" diye.
Dayanamıyorlar, kaptan'a soruyorlar:
"Dedim ki burası Trabzon'a gitmez…"
 ÒÐÀÁÇÎÍ
Òåìåëü îòïðàâëÿåòñÿ íà ñàìîë¸òå â Òðàáçîí.
Îí ñåë íà ïåðâîå ïîïàâøååñÿ ìåñòî (rastgele – ñëó÷àéíûé, ëþáîé, íàóãàä).
Ïðèøåë íàñòîÿùèé õîçÿèí ìåñòà:
«Ãîñïîäèí, ýòî ìî¸ ìåñòî, âû ìîæåòå âñòàòü?»
«Íåò.»
«Ãîñïîäèí, ýòî ìî¸ ìåñòî, âñòàâàéòå!»
«Íåò.»
Õîçÿèí ìåñòà ïîøåë îáðàòèòüñÿ ê ñòþàðäåññå.
«Ãîñïîäèí, ýòî íå âàøå ìåñòî, ïîæàëóéñòà, âû ìîæåòå âñòàòü?»
«Íå âñòàíó.»
Ñòþàðäåññà îáðàòèëàñü ê êàïèòàíó, ÷òîáû íàéòè âûõîä èç ïîëîæåíèÿ («íå íàõîäÿ âûõîä»).
Êàïèòàí ÷òî-òî ïðîøåïòàë íà óõî Òåìåëþ, è Òåìåëü âñòàë, ñåë ñçàäè.
Âñå èçóìèëèñü, ãîâîðÿò: «Ìû ñòîëüêî âîçèëèñü – îí íå âñòàë, èíòåðåñíî áûëî áû çíàòü, êàê êàïèòàí åãî ïîäíÿë.»
Íå óòåðïåâ, îíè ñïðîñèëè ó êàïèòàíà.
«ß ñêàçàë: ýòî ìåñòî íå ëåòèò â Òðàáçîí...»