ÒÓÐÅÖÊÈÉ ßÇÛÊ
| 76. ÇOK CALIŞIYORUM Temel Karayolları Müdürlüğünde işe başlamıştır; görevi ise yollardaki çizgileri çekmektir. Temel'e bir kutu boya ve fırça verilir. Temel çizgileri çekmeye başlar. Bir gün amiri gelir ve çizelgeye bakar; "1. gün 500 metre, 2. gün 300 metre, 3. gün 150 metre, 4. gün 100 metre..." "Temel", der "her gün gittikçe kötü çalışıyorsun?" Temel cevap verir: "Aksine, amirim, daha çok çalışıyorum, ama gün geçtikçe boya kutusundan daha fazla uzaklaşıyorum..." |
ß ÌÍÎÃÎ ÐÀÁÎÒÀÞ Òåìåëü íà÷àë ðàáîòàòü â Óïðàâëåíèè äîðîã, åãî ðàáîòà – ðèñîâàòü ðàçìåòêó íà äîðîãàõ (görev – äîëæíîñòü, îáÿçàííîñòü). Òåìåëþ äàþò áàíêó êðàñêè è êèñòü. Òåìåëü íà÷èíàåò ðèñîâàòü ðàçìåòêó («ëèíèè, ÷åðòû»). Îäíàæäû ïðèøåë åãî íà÷àëüíèê è ñìîòðèò îò÷¸ò ( òàáëèöó): «1-é äåíü – 500 ìåòðîâ, 2-îé äåíü – 300 ìåòðîâ, 3-é äåíü – 150 ìåòðîâ, 4-é äåíü – 100 ìåòðîâ...». Îí ãîâîðèò: «Òåìåëü, ñ êàæäûì äí¸ì òû ðàáîòàåøü âñå õóæå è õóæå.» Òåìåëü îòâå÷àåò («äàåò îòâåò»): «Íàîáîðîò, ìîé íà÷àëüíèê, ÿ ðàáîòàþ åù¸ áîëüøå, íî ñ êàæäûì äí¸ì ÿ âñ¸ áîëüøå îòäàëÿþñü îò áàíêè ñ êðàñêîé.» |