67. SVETA İLE DIMA OTOGARDA Yaz tatilinde Dima ile birlikte İstanbul’a gittik. İstanbul’u gezdikten sonra İzmir’e otobüsle gitmeye karar verdik. Ama önce otogarı bulmamız gerekiyordu. Bir Türke sorduk: Affedersiniz, otogara nasıl gidebiliriz? Buradan otogar otobüsüne binin ve son durağa kadar gidin, sonra yürüyerek beş dakikalık mesafede… Teşekkürler. Rica ederim. İstanbul otogarına geldik ve ikimiz de şaşırdık, çünkü çok büyük bir otogardı, yüzlerçe lüks otobüs vardı. Bunlar şehirler arası çalışıyordu. Otogar çok büyüktü ve biz İzmir’e nereden bilet alabileceğimizi sorduk. Bize birçok firma söylediler hepsi İzmir’e gidiyordu. Sonra Metro firmasının ofisine geldik. Affedersiniz, İzmir için iki kişilik yeriniz var mı? Var, ama ne zamana istiyorsunuz? Ne zamana var? Hanımefendi, bizde her yarım saatte bir araba İzmir’e gider, siz ne zaman gitmek istiyorsunuz? Aaa, öyle mi? Şimdi saat kaç? Şimdi saat 15.00. İzmir İstanbul’dan kaç saat sürer otobüsle? Yaklaşık 10 saat.Yani şimdi giderseniz geçe 02.00’de İzmir’desiniz. Yok, biz biraz daha geç gidelim ve sabah orada olalım. Tamam, nasıl istersiniz. Bize gece 23.00 otobüsünden iki kişilik yer veriniz lütfen. Tamam. Kaç para? İki kişi 50 Lira, efendim. Buyurun parasını. Buyurun biletiniz. İyi yolculuklar dilerim… |
ÑÂÅÒÀ È ÄÈÌÀ ÍÀ ÀÂÒÎÂÎÊÇÀËÅ Â ëåòíèé îòïóñê ìû ñ Äèìîé åçäèëè â Ñòàìáóë. Ïîñëå ïðîãóëêè ïî Ñòàìáóëó ìû ðåøèëè ïîåõàòü íà àâòîáóñå â Èçìèð (karar – ðåøåíèå; vermek – äàâàòü). Íî ñíà÷àëà íàì íàäî áûëî íàéòè àâòîâîêçàë (bulma – íàõîæäåíèå). Ìû ñïðîñèëè îäíîãî òóðêà: Èçâèíèòå, êàê ïðîåõàòü («êàê ñìîæåì ïðîåõàòü») íà àâòîâîêçàë? Îòñþäà ñàäèòåñü íà àâòîáóñ äî àâòîâîêçàëà è ïîåçæàéòå äî ïîñëåäíåé îñòàíîâêè, ïîòîì äàëüøå 5 ìèíóò ïåøêîì... (mesafe – ðàññòîÿíèå) Ñïàñèáî. Ïîæàëóéñòà, íå çà ÷òî. Ìû ïðèåõàëè íà Ñòàìáóëüñêèé àâòîâîêçàë è îáà ðàñòåðÿëèñü, ïîòîìó ÷òî àâòîâîêçàë áûë î÷åíü áîëüøîé, òàì áûëè ñîòíè àâòîáóñîâ ëþêñ. Îíè ðàáîòàþò íà ìåæäóãîðîäíèõ (ðåéñàõ). Àâòîâîêçàë î÷åíü áîëüøîé è ìû ñïðîñèëè, ãäå ìû ìîæåì êóïèòü áèëåò äî Èçìèðà. Íàì ñêàçàëè, ÷òî î÷åíü ìíîãî ôèðì åçäÿò â Èçìèð (íàì íàçâàëè ìíîãî ôèðì, âñå îíè âîçÿò â Èçìèð) (hepsi – âñå). Ïîòîì ìû ïðèøëè â îôèñ ôèðìû «Ìåòðî». Èçâèíèòå, äî Èçìèðà åñòü ìåñòà äëÿ äâóõ ÷åëîâåê? Åñòü, íî êîãäà («íà êàêîå âðåìÿ») âû õîòèòå? Íà êàêîå âðåìÿ åñòü? Ãîñïîæà, ó íàñ êàæäûå ïîë÷àñà íà Èçìèð èä¸ò ìàøèíà, êîãäà âû õîòèòå åõàòü? Íåóæåëè? Ñåé÷àñ ñêîëüêî âðåìåíè? Ñåé÷àñ 15.00. Îò Ñòàìáóëà äî Èçìèðà ñêîëüêî ÷àñîâ èä¸ò àâòîáóñ? Ïðèìåðíî 10 ÷àñîâ. Åñëè ñåé÷àñ âû âûåäåòå, â Èçìèðå áóäåòå â 2 ÷àñà íî÷è. Íåò, ìû åù¸ ÷óòü ïîçæå âûåäåì è áóäåì òàì óòðîì. Õîðîøî, êàê õîòèòå. Äàéòå íàì, ïîæàëóéñòà, ìåñòà íà äâóõ ÷åëîâåê íà àâòîáóñ íà 23.00. Õîðîøî. Ñêîëüêî ýòî ñòîèò? Íà äâóõ ÷åëîâåê – 50 ëèð, ãîñïîäèí. Ïîæàëóéñòà, äåíüãè. Ïîæàëóéñòà, áèëåòû. Æåëàþ õîðîøåãî ïóòè... |