ÒÓÐÅÖÊÈÉ ßÇÛÊ
| 64. BUGÜN BİR KART ALDIM Bugün öğleden sonra postacı bana bir zarf getirdi. Hemen açtım. İçinde çok güzel bir kart vardı. Kartta Êremlin Sarayının çok güzel bir resmi vardı. Kart Moskova’daki arkadaşım Lenadan geliyordu. Lena geçen yaz Antalya’da tanıştığım, Moskova Üniversitesinde türkoloji bölümünde okuyan bir kız arkadaşımdı. Lena türkoloji bölümünde okuduğu için Türk insanı ve kültürünü de çok iyi biliyordu. Üç gün sonra bizde Ramazan Bayramı olduğunu bildiği için bana bir kart göndermiş. Kartta Lena biraz bozuk olan Türkçesiyle aynen şunları yazmış: “Sevgili Erdal! Senin ve ailenin Ramazan Bayramını kutlar, mutluluklar diler herkese selamlarımı sunarım.” Gerçekten çok mutlu oldum ve ben de ona cevap yazmak için İstanbul’un en güzel resimlerinin olduğu kartları almak için kırtasiyeciye gittim… |
ÑÅÃÎÄÍß ß ÏÎËÓ×ÈË ÎÒÊÐÛÒÊÓ Ñåãîäíÿ ïîñëå îáåäà ïî÷òàëüîí ïðèíåñ ìíå êîíâåðò. ß ñðàçó îòêðûë. Âíóòðè áûëà î÷åíü êðàñèâàÿ îòêðûòêà. Íà îòêðûòêå áûë î÷åíü êðàñèâûé ðèñóíîê Êðåìëÿ. Îòêðûòêà ïðèøëà îò ìîåé ïîäðóãè èç Ìîñêâû, Ëåíû. Ëåíà – ýòî ìîÿ ïîäðóãà, êîòîðàÿ ó÷èòñÿ â Ìîñêîâñêîì óíèâåðñèòåòå íà ôàêóëüòåòå òþðêîëîãèè, ìû ïîçíàêîìèëèñü ïðîøëûì ëåòîì â Àíòàëüå. Ëåíà ó÷èòñÿ íà ôàêóëüòåòå òþðêîëîãèè, ïîýòîìó î÷åíü õîðîøî çíàåò òóðåöêèõ ëþäåé, à òàêæå (òóðåöêóþ) êóëüòóðó. Îíà çíàëà, ÷òî ÷åðåç òðè äíÿ áóäåò ïðàçäíèê Ðàìàçàí, ïîýòîìó ïîñëàëà ìíå îòêðûòêó. Íà îòêðûòêå Ëåíà íåìíîãî íåãðàìîòíî ïî-òóðåöêè íàïèñàëà â òî÷íîñòè ñëåäóþùåå: «Äîðîãîé Ýðäàë! Ïîçäðàâëÿþ òåáÿ è òâîþ ñåìüþ ñ ïðàçäíèêîì Ðàìàçàí, ïåðåäàþ âñåì ïðèâåò è æåëàþ ðàäîñòè (kutlamak – ïîçäðàâëÿòü; mutluluk – ñ÷àñòüå, áëàãîïîëó÷èå; sunmak – äàâàòü, ïåðåäàâàòü). ×åñòíî ãîâîðÿ, ÿ áûë î÷åíü ðàä, è ïîø¸ë â ìàãàçèí êàíöòîâàðîâ,÷òîáû êóïèòü ñàìûå êðàñèâûå îòêðûòêè ñ ðèñóíêàìè Ñòàìáóëà è íàïèñàòü åé îòâåò. |