|
Marco Borsato - Oud En Afgedankt |
Старый и отброшенный |
Oud en afgedankt
In een straatje zonder bomen
Zit ze voor het raam
Door niemand serieus genomen |
Старая и отброшенная
В улочке без деревьев
Сидит она перед окном/"рамой"
Никем всерьёз не воспринимаемая |
Oud en weggedaan
Zelfs door haar eigen zonen
Die met hun vrouw en kinderen
Vier straten verder wonen |
Старая и отброшенная
Даже её собственными сыновьями
Которые с их жёнами и детьми
Живут через четыре улицы |
Alleen met haar verjaardag
Dan komen ze nog aan
Maar vorig jaar toen zijn ze
Na een uur al weggegaan |
Только в её день рождения
Тогда приходят они ещё
Но в прошлом году, когда были они
Через час они уже ушли |
|
Oud en afgedankt
In een flat met kleine ramen
Herkent hij de gezichten wel
Maar herinnert zich geen namen |
Старый и отброшенный
В квартире с маленькими окнами
Узнаёт он лица хорошо
Но не припоминает имён |
En hij zou wel willen schreeuwen
Van de eenzaamheid en pijn
Zijn einde is zijn troost
Want dan zal alles anders zijn |
И он хотела бы закричать
От одиночества и боли
Его конец - его утешение
Т.к. тогда всё будет иначе |
|
Afhankelijk en eenzaam
Niet in de maatschappij
Rennen we in sneltreinvaart
Aan hem en haar voorbij |
Зависимые и одинокие
Не в обществе
Бежим мы в гонке
Мимо него и неё |
We denken niet aan later
En houden ze maar klein
Totdat we zelf ook oud
En heel erg eenzaam zullen zijn |
Мы не думаем о (более) позднем
И считаем их маленькими
Пока сами не состаримся
И почувствуем себя весьма одинокими |
|
Oud en afgedankt
Slijt hij zijn tijd met dromen
Het bezoekuur is voorbij
En ze zijn weer niet gekomen |
Старый и отброшенный
Тратит/проводит он время в мечтах
Часы посещения прошли
И они опять не пришли |
